Türk-İş'in DİE verilerine dayanarak yaptığı araştırmaya göre, Türkiye'de 6-17 yaş grubunda 16 milyon 88 bin çocuk bulunurken, bu çocukların yüzde 10.2'sini oluşturan 1 milyon 635 bin çocuk ekonomik faaliyette yer alıyor. Araştırmaya göre, çocuk işçilerin yüzde 57.6'sı tarım, yüzde 21.8'i sanayi, yüzde 10.2'si ticaret ve yüzde 10.4'ü ise hizmetler sektöründe çalışıyor. Çalışan çocukların yüzde 87.2'i ücretli ve yevmiyeli, yüzde 12.8'i ise ücretsiz aile işçisi olarak emek harcıyor. Çocuk işçiler, ağırlıklı olarak aile bütçesine katkıda bulunmak, ailesinin ekonomik faaliyetlerine yardımcı olmak, iş öğrenmek ve meslek sahibi olabilmek ya da maddi gereksinimlerini karşılamak amacıyla çalışıyorlar. Türk-İş araştırmasına göre, 6-17 yaş grubunda bulunan 16 milyon 88 bin çocuğun yüzde 89.8'i okula giderken, okula giden çocukların yüzde 31.2'i hem öğrenim görüp, hem de çalışıyorlar. Yine, okula giden çocukların yüzde 68.8 gibi büyük bir bölümü ise herhangi bir işte çalışmıyor. Okula gitmeyen çocuklar, okula karşı ilgisizlik, okul masraflarının yüksekliği ve ailenin izin vermemesi gibi nedenlerden ötürü öğrenim görmüyorlar. 8 YILLIK ZORUNLU ÖĞRENİMİN ETKİSİ Araştırmada, gelir dağılımının düzelmemesi, işsiz sayısının azalmaması, reel ücretlerin artmamasına karşılık, yıllar itibariyle çalışan çocuk sayısının azaldığı, bunda da en büyük etkenin zorunlu eğitimin 8 yıla ve buna bağlı olarak çıraklığa başlama yaşının 15'e çıkarılması olduğu vurgulandı. Çeşitli kuruluşlar tarafından ''Çocuk İşçiliğinin Önlenmesine'' ilişkin sürdürülen projelerin de çocuk işçi sayısını son yıllarda azalttığı belirtilen araştırmada, ''Çalışan çocuklar, ya da sokak çocukları sorunu Türkiye'nin temel sorunlarından biridir. Bu sorun, başta çocuk işçilerin aileleri olmak üzere, toplumun ortak katkılarıyla çözülebilir. Günümüzün sosyal ve ekonomik koşulları, çocuk işçi sayısını artırabilir. Bu gerçek hiçbir zaman gözardı edilmemelidir'' görüşüne yer verildi.

• 22.4.2002 09:48

Kaynak: Haber Vitrini